Inmiddels zijn we alweer een half jaar verder, waarbij ik als vrijwillig beheerder werkzaam ben in de speeltuin. Het is een pittig half jaar geweest met veel ups en downs. Zo achter de schermen gebeurde er heel veel, waar veel bezoekers geen weet van hebben gehad. Zeker de eerste 3 maanden zijn heel zwaar geweest. Zo was het zelfs nog even spannend of ik nog wel door wilde gaan.

Na het indienen van mijn projectplan voor cultureel en sociaal ondernemen had ik praktisch 3 weken later de sleutel in mijn handen. Dat ging veel sneller dan ik had verwacht! In de eerste maand bleken er toch andere verwachtingen te zijn bij de betrokken partijen dan in eerste instantie was begrepen. Waardoor de voorwaarden leken te veranderen op een wijze dat het niet werkbaar voor ons zou zijn. Dit leidde tot behoorlijk wat onduidelijkheid. Deze onduidelijkheid en veranderingen in de werkzaamheden van mijn twee partners, leidde ertoe dan ik alleen als vrijwillig beheerder actief zou zijn i.p.v. als een trio vrijwillig beheerders. Tussendoor was ik een zomervakantieprogramma aan het plannen (want dit was nog niet geregeld). Daarnaast was ik druk met 30 jaar speeltuinwerk opruimen en een kleine verbouwing aan het uitvoeren in het huisje. En probeerde ik ook nog kennis te maken met zoveel mogelijk kinderen, bezoekers, betrokken partijen. Oh en mijn eigen werkzaamheden van Professor Loep niet te vergeten!

Naast de hoeveelheid werkzaamheden die ik deed, waren er ook een aantal minder leuke dingen gebeurd. Tijdens de verbouwing ben ik tot twee keer toe bestolen. Dat deed mij heel veel verdriet en raakte mij enorm in mijn gevoel van veiligheid. En helaas waren er meerdere dagen dat ik hulp zou hebben bij activiteiten, waarbij dan toch op het laatste moment een of meerdere vrijwilligers afhaakte(n) of geen sociaal makelaar beschikbaar was om te ondersteunen. Dus alle werkzaamheden kwamen op mijn schouders terecht (en die van mijn fantastische man die me dan toch in zijn vakantie kwam helpen). Ik wilde het niet annuleren, ik was immers net gestart! Dit leidde tot nog een stapje harder lopen. Aan het einde van de zomervakantie zat ik er echt doorheen. Overwerkt, oververmoeid, geraakt in mijn veiligheid en vertrouwen, maar toch nog optimistisch. Ik was er van overtuigd dat ik mijn plan succesvol kon vervolgen.

Dus hup, vanaf september ben ik verder gegaan met mijn plan uitvoeren. De eerste week van september ben ik heel even weg geweest (maar niet echt op vakantie) en daarna ben ik vol goede moed verder gegaan. En dat leidde tot vele leuke momenten. Zoals de opening van Het Kunstlaboratorium waar meer bezoekers op af kwamen dan ik had verwacht. De start van de diverse verschillende activiteiten waar enthousiast op werd gereageerd:  “Mag ik dan hier komen timmeren?” en “Wauw mag ik op de typemachine?”. Of al die prachtige werken en ontdekkingen die werden gedaan door de kinderen.

En soms werd er argwanend op het aanbod gereageerd. Want waarom kostte sommige dingen nou ineens geld? Veel mensen waren toch niet op de hoogte dat er veranderingen plaats hadden gevonden, dus waren er meerdere verraste bezoekers: ” Wie ben jij dan? Werk jij hier? Waar is René?” Bij sommige was er sprake van een beetje weerstand, maar het merendeel werd toch enthousiast nadat ik mijn verhaal had gedaan. Een enkeling die eerlijk toegaf: “Ja voor mij hoeft het niet meer hoor, weer een verandering, dus mij zal je niet meer zien”. Maar het merendeel vond de verandering wel interessant en was erg nieuwsgierig.

Nu is het een half jaar verder. We hebben meerdere vakantieactiviteiten gehad, speciale activiteiten zoals Sint Maarten werkplaats, een Buitenbioscoop, een buurtavond, vele Open Ateliers, Open Laboratoriums en diverse sport en spel activiteiten. Er komen weer kinderen in de speeltuin die al heel lang niet meer kwamen. En is er een intensieve samenwerkingsverband met zowel Sterrenbso Lombok en Ludens, waarmee we de vakantieactiviteiten kunnen organiseren. En zo hebben we meer doelen bereikt in deze korte periode dan ik had durven dromen!

Wat ik vooral heel prettig vind is dat de afgelopen maand er meerdere bezoekers bij mij zijn geweest die hun waardering hebben uitgesproken. Dat ze respect hebben voor wat ik allemaal doe. Dat ze het bewonderenswaardig vinden dat ik het allemaal regel op vrijwillige basis. Dat ze het fijn vinden dat ik de namen van hun kinderen ken, waardoor zij zich veilig voelen. Dat ze het fijn vinden dat er meer bedrijvigheid is in de speeltuin. Dat ze Het Kunstlaboratorium zo’n fijne sfeer vinden hebben, het is alsof je thuiskomt. En dat ze het zo leuk vinden dat hun kind enthousiast thuiskomt met verhalen over wat er geleerd is.

En dat doet mij ontzettend veel. Bedankt! Fijn dat er opgemerkt wordt dat ik heel veel investeer in de speeltuin. Want dat heb ik alleen kunnen doen door de positiviteit en betrokkenheid van vele bezoekers. Dat geeft mij de energie om door te gaan, want het komend jaar gaat het alleen maar nog leuker worden! Er staan in elk geval hele leuke projecten in de planning voor het komende jaar.

En jullie als bezoekers kunnen daarbij helpen. Door vooral te blijven komen naar de speeltuin en/of activiteiten van Het Kunstlaboratorium. En kom gezellig naar de opruimdagen, waarvan de eerste op 17 januari zal zijn. Of kijk eens of je misschien vrijwilliger zou willen zijn voor verschillende projecten of bij vakantieactiviteiten?  Immers; samen kan je meer! Ik kijk in elk geval uit naar een mooi nieuw jaar. Tot snel in Speeltuin Bankaplein & Het Kunstlaboratorium!

– Zonnige groet, Gerdy